طراحی الگوی پرورش کارآفرینان در دانشگاه‌های دولتی شهر تهران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، دانشگاه علامه طباطبایی تهران، تهران، ایران

2 دانشیار، گروه مدیریت و برنامه‌ریزی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبایی تهران، تهران، ایران

3 استادیار، گروه مدیریت و برنامه‌ریزی آموزشی، دانشگاه علامه طباطبایی تهران، تهران، ایران

10.22034/qjimdo.2020.210436.1233

چکیده

زمینه و هدف: بازار امروز صنایع تحت تأثیر خلاقیت و نوآوری افرادی است که توانایی خلق ارزش در چرخه صنعت را دارند. ازاین‌رو، پرورش و تربیت کارآفرینان به نوعی مزیت رقابتی تبدیل شده است. انجام این وظیفه در جامعه بر عهده دانشگاه‌ها است. با توجه به اهمیت موضوع کارآفرینی، هدف اصلی تحقیق حاضر طراحی الگوی پرورش کارآفرینان در دانشگاه‌های دولتی شهر تهران است.
روش‌شناسی: در این پژوهش از استراتژی پژوهش آمیخته اکتشافی استفاده شد. در بخش کیفی از روش نظریه‌پردازی داده بنیاد و در بخش کمی از روش تحقیق توصیفی - پیمایشی بهره‌گیری شد. جامعه آماری بخش کیفی شامل 12 نفر از اساتید خبره و متخصصانی بودند که به روش نمونه‌گیری گلوله برفی انتخاب شدند. در بخش کمی نیز از نظرات 400 نفر از دانشجویان و اساتید دانشگاه‌های دولتی منتخب شهر تهران استفاده شد. این تعداد از طریق روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. همچنین، برای جمع‌آوری داده‌ها در بخش کیفی از ابزار مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته و در بخش کمی از ابزار پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل داده‌های پژوهش به کمک سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی نشان داد که زیرساخت‌ها و سرمایه به‌عنوان شرایط علی، ارتباط صنعت با دانشگاه به‌عنوان شرایط زمینه‌ای، مهارت‌ها و توانمندی‌ها به‌عنوان شرایط مداخله‌گر، آموزش به‌عنوان مقوله محوری، حمایت و ترویج فرهنگ کارآفرینانه به‌عنوان راهبردها و ایجاد اشتغال و افزایش رفاه نیز به‌عنوان پیامدهای پرورش کارآفرینان در دانشگاه‌های دولتی شهر تهران هستند.
نتیجه‌گیری: مدیران باید در تعامل مؤثر زیرساخت‌های اصلی آموزش کارآفرین با صنعت، آموزش و تجربه کاری را برای افراد فراهم سازند. این امر می‌تواند از طریق ترویج فرهنگ کارآفرینانه و حمایت از خلاقیت و نوآوری و پشتیبانی مالی میسر گردد. پیامد اصلی این اقدامات، ایجاد اشتغال و افزایش رفاه عمومی در جامعه خواهد بود.........

کلیدواژه‌ها


امینی، محمد. تمنایی فر، محمدرضا و غلامی علوی، صدیقه. (1392). ارزیابی قابلیت‌های کارآفرینی دانشجویان؛ بازاندیشی در مأموریت‌های برنامه درسی آموزش عالی، فصلنامه توسعه کارآفرینی، دوره 6(1)، 145-164.
حسینی لرگانی، سیده مری. میر عرب رضی، رضا و رضایی، سعید. (1397). آموزش کارآفرین در هزاره جدید، زیرساختی برای اشتغال دانش‌آموختگان آموزش عالی، فصلنامهپژوهشوبرنامه‌ریزیدرآموزشعالی، دوره 14(4)، 44-30.
راشکی، مریم. سالارزهی، حبیب الله. کمالیان، امین رضا. (1396). طراحی الگوی مدیریت استعداد کارآفرینانه دانشجویان مؤسسات آموزش عالی کشور با رویکرد داده بنیاد. توسعه کارآفرینی، دوره 10 (4)، صص 595-614.
زمانی، غلامرضا. قاسمی، جابر. عدالتی، علی. (1390). تبیین ارتباط بین جو نظام آموزش عالی و پرورش روحیه خلاقیت و کارآفرینی در دانشجویان (موردمطالعه: دانشجویان دانشگاه پیام نور عسلویه)، مجموعهمقالات کنفرانسملی کارآفرینی.
سلجوقی، خلیل. (1396). نقش آموزش‌های کارآفرینی در نظام‌های آموزشی و پرورشی 1404 جمهوری اسلامی ایران، فصلنامه سیاستعلموفناوری، دوره 2(2)، 85-110.
سلیمان پور. محمدرضا. (1390). بررسی مقایسه‌ای دیدگاه دانشجویان کارشناسی ارشد پیرامون توسعه کارآفرینی در آموزش عالی کشاورزی (موردمطالعه: استان تهران)، فصلنامه پژوهش‌هایترویجوآموزشکشاورزی، دوره 4(1)، 80-66.
شریف‌زاده، احمد. عبدالله زاده، غلامرضا و شریفی، مهدی. (1392). شیوه‌ها و معیارهای توسعه برنامه آموزش کارآفرینی در آموزش عالی کشاورزی، برنامه‌ریزی در آموزش عالی، دوره 7 (32)، 36-50.
شریف‌زاده، محمد شریف و عبدالله زاده، غلامحسین. (1394). مؤلفه‌های توسعه‌ی آموزش کارآفرینی در نظام آموزش عالی کشاورزی، فصلنامه پژوهش مدیریت آموزش کشاورزی، دوره 7 (32)، 57-42.
طالبی، کامبیز. زارع یکتا، محمدرضا. (1387). آموزش کارآفرینی دانشگاهی و نقش آن در ایجاد و توسعه‌ی شرکت‌های کوچک و متوسط دانش بنیان. توسعه کارآفرینی، دوره 1 (1)، 111-131.
فرجی، فرشته. احسانی، تهمینه. نادری، نادر. رضایی، بیژن. (1393). بررسی نقش کارآفرینی و توسعه اقتصادی، نشریه کارآفرینی در کشاورزی، دوره 1(4)، 27-1.
مقیمی، سیدمحمد. خنیفر، حسین. اردیبهشت، محمدمهدی. شریفی، سیدمهدی. (1397). ارائه الگوی آموزش مهارت محوری برای توسعه کارآفرینی رسانه‌ای. توسعه کارآفرینی، دوره 11(4)، 700-681.
موحدی، رضا؛ سپه پناه، مرجان. (1395). بررسی مدل دانشگاه کارآفرین در مراکز آموزش عالی کشاورزی. نشریه کارآفرینی در کشاورزی، جلد سوم، شماره چهارم، صص 17-37.
Amit, R., & Schoemaker, D. C. (2017). Strategic assets and organizational rent. Strategic Management Journal, 14(1), 33–46.
Birley, S. (2016). Universities, Academics, and Spinout Companies: Lessons from the Imperial. International Journal of Entrepreneurship Education, 1(1), 133–53.
David A. Kirby,Maribel Guerrero&David Urbano (2011) Making Universities More Entrepreneurial: Development of a Model. Canadian Journal of Administrative Sciences 28, 302-316.
Jacob, M., Lundqvist, M., & Hellsmark, H. (2016). Entrepreneurial transformations in the Swedish University system: the case of Chalmers University of Technology. Research Policy, 32(9), 1555–1569.
Kirby, D. A. (2012). Creating entrepreneurial universities in the UK: Applying entrepreneurship theory to practice. Journal of Technology Transfer, 31(5), 599–603.
Laukkanen, M. (2014). Exploring Alternative Approaches in High level Entrepreneurship Education: Creating Micro-mechanisms for Endogenous Regional Growth. Entrepreneurship and Regional Development, 12, 25–47.
Mok, K. (2014). Fostering entrepreneurship: Changing role of government and higher education governance in Hong Kong. Research Policy, 34(4), 537–554.
Movahedi, R. and Charkhtabian, T. 2013. Identifying entrepreneurship abilities in agricultural extension and education specialized credits. Intl J Agri Crop Sci., 5(23), 2845-2851.
Ray, D.M. (2018) Teaching Entrepreneurship in Asia: Impact of a pedagogical innovation. Entrepreneurship, Innovation and Change, 6(3), 193–227.
Wolfe, D.A. (2017). The role of universities in regional development and cluster formation. In G.A. Jones, P.L. McCarney, & M.L. Skolnik (Eds.), Creating Knowledge, Strengthening Nations: The Changing Role of Higher Education. Toronto: University of Toronto Press.
Zhao, F. (2015). Academic Entrepreneurship: Case study of Australian Universities. The International Journal of Entrepreneurship and Innovation, 5(2), 91–97.