آذر، عادل؛ خسروانی، فرزانه و جلالی، رضا.(1395). تحقیق در عملیات نرم:رویکردهای ساختاردهی مسئله. چاپ دوم. سازمان مدیریت صنعتی.
پاشایی زاده، حسین.(1386). نگاهی اجمالی به روش دلفی. پیک نور، 6(2)، 63-79.
شهبازی، محمدرضا؛ مالکی، مریم و ساکتی، پرویز.(1392). بررسی ادراک دانشجویان کارشناسی ارشد از سیاست‌ها و اقدامات درستکاری تحصیلی دانشگاه و میزان تخلفات تحصیلی آنان. فصلنامه پژوهش و برنامه ریزی در آموزش عالی، 69، 149-169.
شیخی، محمدحسین.(1390). عوامل مؤثر بر سلامت نظام اداری و رشد ارزش‌های اخلاقی در آن، اسلام و پژوهش‌های مدیریت، 1(2)، 99-127.
طالقانی، غلامرضا؛ طباطبائی، زهرا و غفاری، علی.(1393)، بررسی عوامل فردی و سازمانی مؤثر بر فساد اداری در شعب بانک سپه استان قم. مجله مدیریت فرهنگ سازمانی، 12(32)، 253-235.
عطار، سعید.(1390). آسیب شناسی نظارت همگانی در ایران، درآمدی بر نظریه مثلث نظارت همگانی. فصلنامه دانش ارزیابی، 3(9)، 147.
عظیمی، محسن.(1390). طراحی الگوی عوامل سازمانی و مدیریتی موثر بر فساد اداری-مالی با آسیب شناسی در سازمان‌های دولتی (مطالعه موردی: سازمان‌های دولتی شهرهای اصفهان و زنجان). پایان نامه دکتری تخصصی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، دانشگاه اصفهان.
کافی، مجید و سادات موسوی، مهری.(1394). بررسی رابطه نابرابری‌ها اقتصادی و رتبه کشورها در شاخص ادراک فساد. فصلنامه دانش ارزیابی، 7(24)، 60-43.
نیکؤپور، امین.(1395). ارائه الگوی نظارت عموی به منظور پیشگیری از بروز فساد اداری در سازمان‌های دولتی ایران. فصلنامه مجلس و راهبرد، 23(87)، 231- 201.
نیلی‌پور، مهدی.(1396). بهشت اخلاق (بررسی 313 واژه اخلاقی)، جلد اول، قم: موسسه تحقیقاتی حضرت ولیعصر (عج).
Adamsons U., Morrison F. Earl, Sanders Arnett, Mauch Marilyn, Ragsdale Nancy L..(1992). Organizational Culture: Techniques Companies Use to Perpetuate or Change Beliefs and Values, United States, General Accounting Office, Washington, D.C. 20548.
Australian Public Service.(2018). Checklist - creating an ethical culture, Australian Public Service, central agency within the Prime Minister and Cabinet portfolio.
Becker Thomas E., (1998), Integrity in Organizations: Beyond Honesty and Conscientiousness, The Academy of Management Review, Vol. 23, No. 1, pp. 154-161
Brown Marvin T.(2005). Corporate Integrity: Rethinking Organizational Ethics and Leadership, Cambridge University Press
Cameron, Kim S. and Quinn Robert E.(2006). Diagnosing and Changing Organizational Culture: based on the Competing Values Framework, Published by Jossey-Bass, 989 Market Street, San Francisco.
Chatman Jennifer A., Cha Sandra E., (2002), Leading by Leveraging Culture, Haas School of Business, University of California.
Ehrhart Mark G. and Schneider Benjamin, Macey William H.(2014). Organizational climate and culture: an introduction to theory, research, and practice, Routledge 711 Third Avenue, New York, NY 10017.
Huberts Leo W.J.C., Maesschalck Jeroen, Jurkiewicz Carole L.(2008). Ethics and Integrity of Governance, Edward Elgar Publishing Limited, Glensanda House, Montpellier Parade, Cheltenham, Glos GL50 1UA, UK.
Johnson, L. and Phillips B.(2003). Absolute honesty: building a corporate culture that values straight talk and rewards integrity, American Management Association, 1601 Broadway, New York.
Klockars Carl B., Ivkovic Sanja Kutnjak, Haberfeld M. R.(2006), Enhancing Police Integrity, Springer, P.O. Box 17, 3300 AA Dordrecht, The Netherlands.
Kulvinskienė Violeta Raimonda, Šeimienė Eleonora Seminogova.(2009). Factors Of Organizational Culture Change, Ekonomika, 87.
Lennick D. and Kiel, F.(2005). Moral Intelligence: Enhancing Business Performance and Leadership Success, Pearson Education, Inc., Publishing as Wharton School Publishing.
Malhi Ranjit, S.(2013). Creating and Sustaining: A Quality Culture, Journal of Defense Management, March 22.
MolinaAnthony, D.(2016). Ten Recommendations for Managing Organizational Integrity Risks, IBM Center for The Business of Government.
Noone, C.(2016). Public Sector: Integrity Management and Public Responsibility, Australian Governance Summit, Dricting For Performance, Govsubmit 16.
OECD.(2018). Behavioural Insights for Public Integrity: Harnessing the Human Factor to Counter Corruption. OECD, Public Governance Reviews, OECD Publishing, Paris.
OECD.(2018). OECD Integrity Review of Thailand: Towards Coherent and Effective Integrity Policies. OECD, Public Governance Reviews, OECD Publishing, Paris.
Pacelli Joseph.(2016). Integrity Culture and Analyst Forecast Quality. Journal of Accounting and Economics, 67(1), 120-143.
Paine Lynn S.(1994). Managing for Organizational Integrity. Harvard Business Review, March–April.
Riley, J.(2014). Organisational Culture: Factors influencing the Culture of an Organisation and Cultural Differences. Available at: https://www.tutor2u.net/business/blog/organisational-culture-factors-influencing-the-culture-of-an-organisation-a.
Shuhari, M. H., Hamat, M. F., Ismail, M. S., Jaffar, Y., Mustafa, M. F. and Abdullah, M. S.(2018). Elements of Integrity within Muslim Individuals According to the Thought of al-Ghazali. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 8(10), 270–278.
Six, F. and Lawton, A.(2013). Towards a Theory of Integrity Systems: a Configurational Approach. International Review of Administrative Sciences, 79(4) 639–658.
Stark, C.(2019). Organizational Integrity: Individual Misconduct and the Legal Structure of Society. Company Springer Nature Switzerland AG.
Tim, T. and Mark, J. O.(2004). Importance-Performance Analysis: Some Recommendations from an Economic Planning Perspective.
Tourism Analysis, 9(2),
10.3727/1083542041437576.
Unknown.(2017). Managing Culture: A Good Practice Guide, First Edition, Chartered Accountants Australia New Zealand, The Ethics Centre, Governance Institute of Australia and Institute of Internal Auditors – Australia.
Văduva, S., Alistar Victor T., Thomas Andrew R., Lupiţu Călin D. and Neagoie Daniel S.(2016). Moral Leadership in Business Towards a Business Culture of Integrity, Springer International Publishing AG Switzerland.
Xu, H. and Yang, L.(2020). A Study on the Construction of Chinese Integrity Culture: Based on the Development Needs of the Country, Society, and Community. Advances in Social Science. Education and Humanities Research, 427, 10.2991/assehr.k.200331.009.
)