مدل‌سازی چالش‌های نوآوری در توسعه محصولات پیچیده هوافضایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای مدیریت تکنولوژی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران،ایران

2 استاد دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران

3 استاد دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

4 استادیار دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی مالک اشتر ، تهران، ایران

10.22034/qjimdo.2020.229774.1303

چکیده

زمینه و هدف: ابهام و عدم قطعیت از چالش‌برانگیزترین مسایل سازمان‌های درگیر در توسعه محصولات پیچیده است که عمدتاً از دانش محدود و پیچیدگی‌های رو به رشد محصولات و تعامل این پدیده‌ها ناشی می‌شود. این مقاله با هدف شناسایی و مدل‌سازی چالش‌های نوآوری مرتبط با توسعه محصولات پیچیده هوافضایی انجا شده است.
روش‌شناسی: این مقاله از نظر هدف کاربردی و از نظر روش دارای رویکردی ترکیبی است. در بخش کیفی، چالش‌های نوآوری محصولات پیچیده از طریق مصاحبه و نظرسنجی دلفی فازی از خبرگان شناسایی شدند و در بخش کمی با استفاده از روش معادلات ساختاری، مدل‌سازی و تبیین روابط انجام شد.
یافته‌ها:بر اساس تحلیل داده‌ها، چالش‌های مذکور در سه گروه ریسک‌های توسعه محصولات پیچیده، خصوصیات فرایند توسعه محصولات پیچیده و ویژگی‌های محصولات پیچیده دسته‌بندی شدند. ویژگی‌های محصولات پیچیده بر ریسک‌های فرایند توسعه محصولات پیچیده و خصوصیات فرایند توسعه محصولات پیچیده هوافضایی تأثیر دارد، خصوصیات فرایند توسعه محصولات پیچیده بر ریسک‌های فرایند توسعه این محصولات تأثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین خصوصیات فرایند توسعه محصولات پیچیده تأثیر ویژگی‌های محصولات پیچیده بر ریسک‌های فرایند توسعه محصولات پیچیده را میانجی‌گری می‌کند.
نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر خصوصیات فرایند توسعه بر ریسک‌های توسعه محصولات پیچیده به‌صورت مستقیم و همچنین نقش میانجی‌گری خصوصیات فرایند توسعه در تأثیر ویژگی‌های محصولات پیچیده بر ریسک‌های توسعه محصولات پیچیده هوافضایی، نقش خصوصیات فرایند توسعه در پیکره‌بندی و ساختار فرایند حایز اهمیت است.

کلیدواژه‌ها


آذر، عادل. فرجی حجت. (1389). علم مدیریت فازی، تهران. انتشارات کتاب مهربان نشر.
داوری، علی. رضازاده، آرش. (1392). مدل‌سازی معادلات ساختاری با نرم‌افزار نمونه‌سازی معادلات ساختاری PLS. تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی.
Cheng, C.H. and Lin, Y. (2002), Evaluating the Best Main Battle Tank Using Fuzzy Decision Theory with Linguistic Criteria Evaluation. European Journal of Operational Research.Vol,142. No1,174-186.
Chin, W. (1998), Issues And Opinion On Structural Equation Modeling, MIS Quarterly, Vol, 22. No.1, 7-16.
Cooper, R.G. and Elko, J. Kleinschmidt. (1999), New Product Processes at Leading Industrial Firms in IBM-3M-GM-Northen Telecom-Emerson Electrics.
Crawley, E. Cameron, B. and Selva, D. (2015), System Architecture – Strategy and Product Development for Complex Systems, Hoboken, Prentice Hall.
Davies, A.and Hobday,M.(2005), The Business of Projects; Managing Innovation in Complex Products and Systems, New York, Cambridge University press.
Drarian,W.U. and Eppinger,S.D.(2011), Improving Product Development Process Design: a Method for Managing Information Flows, Risks, and Iterations. Journal of Engineering Design, Vol, 22. No,10, 689-699.
Darian,W.U. and Eppinger,S.D.(2009), Comparing Product Development Processes and Managing risk. International Journal of Product Development,Vol, 8.No, 4.
Elfving, S. (2007), Managing Collaborative Product Development. Department of Innovation Design and Product Development, Malardalen University Press Dissertations.
Eppinger, S.D. Daniel E. Whitney, Robert P. Smith, and David A. Gebala (1994), A Model-Based Method for Organizing Tasks in Product Development, Research in Engineering Design.Vol 6,1-13.
Fornel, C. & David Larcker. (1981), Evaluating Structural Equation Models with Unobservable Variables and Measurement Error. Algebra and statistic Journal of Marketing Research.
Habibi, A. Jahantigh, F. F. Sarafrazi.A. (2015), Fuzzy Delphi Technique for Forecasting and Screening Items. Asian Journal of Research in Business Economics and Management.Vol. 5, No. 2, 130-143.
Hobday,M. (1998), Product Complexity, Innovation and Industrial Organisation. Research Policy, Vol 26, 689-710.
Hadi, Jaber. (2016), Modeling and Analysis of Propagation Risks in Complex Projects: Application to the Development of New Vehicles. Chemical and Process Engineering. Universit_e Paris-Saclay.
Henseler, J. Ringle, C. And Sinkovics, R. (2009), The Use Of Partial Least Squares Path Modeling In International Marketing. New Challenges To International Marketing, Vol. 20, 277-320.
Hulland, J. (1999). Use of Partial Least Squares (PLS) in Strategic Management Research: a Review of Four Recent Studies. Strategic Management Journal, vol,20. No, 2.195–204.
Hoo-Gon Choi,Seonmuk Park, Jongseong Kim. (2011),A Risk Management System Framework for New Product Development (NPD). IPEDR vol.4 © IACSIT Press, Singapore,51-55.
Keizer J.A, Halman I.M. (2009), Risks in Major Innovation Projects, a Multiple Case study Within a World’s Leading Company in the Fast Moving Consumer goods. Int. J. Technology Management, Vol, 48. No, 4.
Koen, P.A. Ajamian, G. Boyce, S. Clamen, A. Fisher, E. Fountoulakis, S. Johnson A. Puri. P. Seibert, R. (2002). Fuzzy-Front End: Effective Methods, Tools and Techniques, In P. Belliveau, A Griffen and S. Sorermeyer, eds. PDMA Toolbook for New Product Development. New York: John Wiley and Sons, 2 -35.
Lai, C. (2010). Research on Non-linear Dynamics Correcting Mechanism of Complex Products and System.Advanced Materials Research. 113-116 and 679-684.
Mansor,N. Siti,N.Y. & Kazuhiro O. (2016), Risk Factors Affecting nwe Product Development (NPD) Perfoemance in Small Medium Enterprises (SMES). Aichi Institute of Technology (MotoyamaCampus), 1-38.
Martínez-Noya, A. and García-Canal, E. (2011). Technological Capabilities and the Decision to Outsource/Outsource Offshore R&D Services. International Business Review, Vol,20. No,3, 264-277.
Miller, R. Lessard, D. (2001), Understanding and Managing Risks in Large Engineering Projects. International Journal of Project Management. Vol, 19, 437–443.
Ramachandran, Natarajan, Noshir A. Langrana, Louis I. Steinberg, and Vakram R. J. (1992). Initial Design Strategies for Iterative Design. Research in Engineering Design Vol,4.159-169.
Ren,Ying Tao and Khim, Teck Yeo. (2011). Research Challenges on Complex Product Systems (CoPS) Innovation, 1-11.
Singh, K. (2007), Quantitative Social Research Methods, SAGE
Somerville, J. A. (2008). Effective Use of the Delphi Process in Research: Its Characteristics, Strengths, and Limitations.
Smith, Robert P. and Steven D. Eppinger. (1997). Identifying Controlling Features of Engineering Design Iteration. Management Science,Vol, 43.No,3, 276-293.
Thouser, J. M. de Visser. M. L. Ehrenhard. (2017). Risk Management of New Product Development. A Manual for SMEs 9th IBA Bachelor Thesis Conference. Enschede, The Netherlands.
Vu, M. Spinler, S.Huchzermeier, A. (2018).Risk Management in Complex New Product Development Projects – the Automotive Industry Perspective. WHU – Otto Beisheim School of Management.8-34.
Wetzels, M. Odekkerken-Schroder, G. Van Oppen, C. (2009). Using PLS Path Modeling for Assessing Hierarchical Construct Models. Guidelines and Empirical Illustration, MIS Quarterly.Vol,33.No, 1, 177.
Yeo k T,Yingtao Ren, (2014). Risk Management Capability Maturity Model for Complex Product Systems (CoPS) Projects.
Zavieh Seyyed Ghasem Salimi, Fekri Roxana, (2014). The Prioritization of the Risk Factors in the Processes of the New Product Development in the Iranian Automobile Industry with the FMEA Method and the SEM Analysis Model International Journal of Basic Sciences & Applied Research. Vol. 3 (SP), 299-311.